Pół roku temu zbuntowałam się i przestałam oglądać telewizję. Odpuściłam sobie czytanie prasy, przestałam zaglądać na portale informacyjne. Mimo to i tak czuję się przytłoczona (a przede wszystkim zniesmaczona) tym, co dzieje się w Polsce.
„Widzisz tylko nagłówki, to samo co dnia
Tłustym drukiem prosto w oczy patologia
Smutna historia mój przyjacielu
Bez retuszu Polska, burdel na bezczelu!”Pih – Śmierć i Podatki 2
Tu już nawet nie chodzi o to, jak żyć, panie prezydencie… Bo tu powoli nie da się żyć. Nie i koniec.
Miesięcznice smoleńskie z asystą wojska? Serio?
Dlaczego nie obchodzimy miesięcznic odzyskania przez Polskę niepodległości? Dlaczego co miesiąc nie składamy hołdu tym, którzy za naszą Ojczyznę zginęli podczas I czy II wojny światowej?
Katolicka Polska, katolicka władza, a starsze panie (wróć – Al Kaida złożona z moherowych beretów) zapominają o najważniejszym… „Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną”… Tymczasem dla wielu bogiem jest prezes Kaczyński. Czym bojówki PiS różnią się od bojówek ISIS?
Nigdy też nie myślałam, że dożyję czasów, kiedy w Polsce trzeba będzie organizować marsze w obronie demokracji. Ja już nawet nie chcę tych 500 zł na dziecko, drożdżówek w szkołach i pierdyliardowej reformy edukacji. Serio. Ja chcę móc z dumą przyznawać się do tego, że jestem Polką. Bez wstydu i zażenowania. Chcę, żeby moi znajomi wrócili do Polski z emigracji, znaleźli tu pracę i mogli normalnie żyć, a nie jakoś egzystować od pierwszego do pierwszego. Trzeba mówić otwarcie o tym, że nasi rodacy za granicą to nie emigranci, a… uchodźcy.
Skoro mi tu tak źle i niedobrze to czemu sama nie wyjadę z Polski? Odpowiedź wbrew pozorom nie jest taka prosta. Raz – bo nawet na to mnie nie stać i (przede wszystkim) dwa – z szacunku i wdzięczności dla tych, którzy z myślą o kolejnych pokoleniach za Polskę oddali życie…