Kiedy byłam małą dziewczynką to uwielbiałam oglądać telenowele… “Zbuntowany anioł”, “Luz Maria”, “Paloma”, “Przyjaciółki i rywalki”, “Luz Clarita” – uwielbiałam je wszystkie! Potem jednak oglądanie telenowel stało się trochę obciachem i na wiele lat dałam sobie z nimi spokój.

Kiedy pierwszy raz usłyszałam o “Klerze” to od razu wiedziałam, że to jest film, na który MUSZĘ iść do kina. Przekonała mnie do tego głównie tematyka filmu (bo jestem osobą wierzącą) i jego zwiastun, ale też medialny szum jeszcze bardziej nakręcił moją ciekawość.

Ostatnio uświadomiłam sobie, że tak pochłonęło nas oglądanie seriali, że od naszej ostatniej wizyty w kinie minął rok (oglądaliśmy wtedy “Botoks”). Szybko więc postanowiliśmy nadrobić zaległości i wybraliśmy się do kina na polską komedię o wdzięcznym tytule “Juliusz”.

Nie jestem zagorzałą fanką seriali i przez lata praktycznie nie oglądałam TV, bo wolałam spędzać czas w inny sposób. Wszystko zmieniło się jednak po naszej przeprowadzce do Warszawy – tutaj okazało się, że po pracy mam aż nadto wolnego czasu… Dlatego dzisiaj postanowiłam przedstawić Wam kilka moich ulubionych seriali.

Zawsze twierdziłam, że jestem psiarą i nie potrafiłam zrozumieć, co ludzie widzą w kotach. Do czasu… Któregoś dnia zorientowałam się, że wszyscy dookoła mnie mają koty, a ja najzwyczajniej w świecie im zazdroszczę! A skoro już mowa o kotach to dziś chciałabym polecić Wam dwa filmy z kotami w rolach głównych.

Kiedy byliśmy w kinie na “Angry Birds Film” to eM po obejrzeniu zwiastunów od razu zakomunikował mi, że następnym filmem, który obejrzymy będzie “Szajbus i pingwiny”. Z tego powodu swój prezent na dzień dziecka (voucher do kina) zrealizował dopiero na początku lipca. Czy opłacało nam się czekać?

Dawno, dawno temu zainstalowałam na tablecie pierwszą aplikację z serii “Angry Birds”. Od tamtej pory przez nasz tablet, smartfon i komputer przewinęło się wiele gier ze “Wściekłymi Ptakami” w roli głównej, które umilały czas zarówno eM jak i mnie.

W Walentynki obejrzałam film “Pitbull. Nowe porządki” i w związku z tym postanowiłam przygotować dla Was krótką recenzję, w której opiszę swoje wrażenia.

W naszym domu miłośnikiem “Gwiezdnych Wojen” jest eM. Wszystko zaczęło się w szkolnej świetlicy, kiedy jedna z nauczycielek przyniosła do szkoły płyty DVD z filmem i postanowiła puścić je dzieciom, które spędzały tam popołudnia…

Kiedy po raz pierwszy oglądałam “Powrót do przyszłości” byłam mniej więcej w wieku eM (chociaż sam film jest moim równolatkiem). Rok 2015 wydawał mi się wówczas abstrakcją – do dziś zastanawiam się czy bardziej przerażała mnie wówczas wizja nowego tysiąclecia, czy fakt, że będę wtedy DOROSŁA.

Ten weekend należał do nas, więc razem z eM wybraliśmy się dziś do kina na film “Lego Przygoda”. No cóż… czego innego można by spodziewać się po dziecku, które jest uzależnione od klocków i matce, która ostatnimi czasy dobrowolnie wydaje co miesiąc majątek na zestawy dla pierworodnego?