Mieszkanie z dwoma mężczyznami pod jednym dachem bywa bardzo ciekawym doświadczeniem (ach, ta męska logika!)… Dzięki temu bywa jednak zabawnie i co jak co, ale na pewno nie mogę narzekać na brak wrażeń… i materiałów na kolejne wpisy w ramach cyklu “Rodzinne dialogi” :)

Ostatnie rodzinne dialogi opublikowałam w grudniu, więc trochę czasu od tamtej pory minęło… Czy to oznacza, że wychodzimy z formy albo wycofujemy się z tego formatu? Nie, nie, nie… Zresztą nie wyobrażam sobie Frontu Domowego naszych dialogów! :)

Na poprawę humoru (zarówno Waszego, jak i mojego) mam dla Was kolejne rodzinne dialogi. Gdyby nie moja skleroza i cenzura eM to pewnie raczyłabym Was takimi wpisami częściej… :)

Przez ostatnie miesiące sumiennie zapisywałam nasze rodzinne dialogi i po raz kolejny zdecydowałam się nimi z Wami podzielić. A tak na serio – byłoby sumiennie, gdybym non stop nosiła ze sobą włączony dyktafon… Podejrzewam, że 90% naszych domowych rozmów idealnie nadawałaby się do tego cyklu, no ale wiecie… RODO nie pozwala ;)

Dla wszystkich miłośników cyklu “rodzinne dialogi” mam dzisiaj nowy wpis, w którym zebrałam nasze narzeczeńskie rozmówki z ostatniego miesiąca :)

Od ostatnich rodzinnych dialogów minęły już prawie trzy miesiące. Przez ten czas cała nasza trójka naprodukowała sporo materiału, ale wiadomo jak to jest – najpierw odkładam spisanie rozmówek na “za chwilę”, a potem zupełnie o tym zapominam… Starość nie radość czy jak to tam było :P

Dzisiaj obchodzimy Dzień Kota, a więc jest to idealna data, aby opublikować na blogu kolejne rodzinne kocie dialogi. Zwłaszcza, że wszystkie na swój sposób dotyczą naszej kotki Pusi :)

Od ostatniego wpisu z cyklu “Rodzinne dialogi” minęło już półtora miesiąca. Czy jesteście zatem gotowi na kolejne rozmówki prosto z naszego domowego frontu?

Bez zbędnych wstępów – pora na kolejne dialogi rodzinne, czyli to, co tygryski moi czytelnicy lubią najbardziej (przyznam szczerze, że ja sama do wpisów z tej serii wracam najczęściej) :)

Czy jestem strachliwa? Bardzo! Już jako mała dziewczynka okropnie bałam się, kiedy w telewizji leciała bajka “Scooby Doo” i nigdy, ale to nigdy nie oglądałam jej, kiedy byłam sama w pokoju.

Od ostatnich opublikowanych dialogów rodzinnych minął miesiąc. Przez ten czas na bieżąco spisywałam kolejne rozmówki z naszego domu i… oto są na blogu!

Pora na to, co tygryski lubią najbardziej, czyli brykanie nasze rozmówki. W dzisiejszym wpisie z serii “rodzinne dialogi” będzie (nieco) kontrowersyjnie i zdarzy mi się rzucić sucharem. Czy jesteście zatem gotowi na wstydliwe wyznania, nocne krzyki i… madkę?