Dzień dobry w marcu! Nie wiem czy ktoś tu za mną tęsknił, ale na wszelki wypadek postanowiłam dać znać, że żyjemy i mamy się dobrze. Dlaczego przez cały luty nie odzywałam się na blogu?

Nie przepadam za listopadem, ale w tym roku nie miałam zbyt wielu powodów do narzekania na ten miesiąc… Może to dlatego, że wciąż trwa u nas odliczanie i jesteśmy już coraz bliżej niż dalej? I uprzedzając Wasze pytania – nie, nie powiększamy naszej rodziny – jeden eM i trzy koty zdecydowanie nam wystarczają! :)

A w październiku było tak: położyłam się spać 1 października wieczorem, a obudziłam się 1 listopada i w sumie nie mam pojęcia, co działo się pomiędzy.

Nie wiem kiedy to się stało, ale wrzesień dobiegł końca, a ja obudziłam się z ręką w nocniku. No może nie dosłownie (bo niby skąd u nas nocnik?), ale kompletnie nie mam pojęcia jakim cudem minął już ponad miesiąc od mojego ostatniego wpisu na blogu… :O

Skończył się sierpień, skończyły się wakacje i przede wszystkim – skończył się mój zapał do pisania. Czy to oznacza koniec bloga? Nie, ale jakoś tak ostatnimi czasy bardziej ciągnie mnie do bycia offline niż online…

Kiedy byłam dzieckiem, lipiec był moim ulubionym miesiącem w roku. Raz, że miałam wtedy urodziny, a dwa – były wakacje i jeszcze nie czułam na plecach oddechu jesieni, a więc powrót do szkoły wydawał mi się czymś bardzo odległym.

Dacie wiarę, że za nami już połowa roku 2019?! To oznacza, że już za moment moje trzydzieste urodziny, ale ciii… Póki co skupmy się na podsumowaniu minionego miesiąca – zapraszam na czerwiec w obiektywie!

To był maj, pachniała Saska Kępa, szalonym, zielonym bzem… Pamiętam, że w zeszłym roku maj na Saskiej Kępie wyjątkowo mnie zachwycił. W tym roku pewnie byłoby tak samo, gdyby nie to, że przez prawie cały miesiąc lało… A co u nas słychać?

Dzień dobry w maju! Ja już co prawda odliczam dni do dziesiątych (!) urodzin bloga, ale dzisiaj będzie o czymś innym, a mianowicie – o podsumowaniu kwietnia.

Pierwszy kwartał 2019 roku minął mi w okamgnieniu, ale to właśnie jego ostatni miesiąc pobił rekord prędkości…

Pamiętacie, że od 1. stycznia staram się być zen i kipieć optymizmem? No to powiem Wam, że luty wystawił mnie na ciężką próbę. Ale po kolei…