Dwa lata temu wyprowadziłam się ze swojego domu rodzinnego i przeniosłam się do Warszawy. Z kolei rok temu podsumowałam na blogu pierwsze dwanaście miesięcy nowego życia (wpis: „Rok w Warszawie, rok w słoiku”) i zastanawiałam się, czy za kolejne dwanaście miesięcy poczuję się tutaj w końcu jak u siebie. A jak jest dzisiaj? Jeśli mam […]

Mój drugi rok w Warszawie powoli dobiega końca (jak to możliwe?!) i za jakiś czas pewnie napiszę kolejny wpis z cyklu #zPamiętnikaSłoika, aby go podsumować. Dzisiaj jednak postanowiłam podzielić się z Wami swoimi przemyśleniami o tym, jak to jest, kiedy wszyscy Twoi znajomi mieszkają w innym mieście…

Ostatnio podczas surfowanie po necie natrafiłam na artykuł „Szok kulturowy. Z czym nie mogą się pogodzić osoby, które przyjeżdżają do Warszawy?”. Jako, że od 1,5 roku sama jestem słoikiem (a przez pierwszy rok publikowałam nawet wpisy w ramach cyklu #zpamietnikasloika), to stwierdziłam, że warto do tego nawiązać na blogu i przedstawić swój punkt widzenia.

Od naszej przeprowadzki do Warszawy minęło już dwanaście miesięcy. Przez ten czas bywało różnie, ale generalnie sporo zmieniło się w naszym życiu na lepsze – przede wszystkim zaręczyliśmy się i przygarnęliśmy kota. Gdybym jednak miała jednoznacznie określić czy było warto wywracać swoje życie do góry nogami, to… mam mieszane uczucia. 

W Warszawie mieszkam od 6 miesięcy i przyznam szczerze, że… nie mam pojęcia kiedy to zleciało. Jedno jest pewne – życie w stolicy bardzo różni się od życia w Toruniu.

Właśnie do mnie dotarło, że od ostatniego wpisu z cyklu #zpamiętnikasłoika minęły już ponad dwa miesiące! Uprzedzając jednak Wasze pytania – nie, wciąż nie czuję się warszawianką i póki co we wszystkich dokumentach odruchowo wpisuję Toruń (i to, że mam 29 lat, których de facto jeszcze nie mam, ale ciiii). Co działo się przez ostatnie […]

Kto mnie czyta od lat, ten wie, że kiedy eM szedł do pierwszej klasy to przez kilka miesięcy zastanawiałam się, do której szkoły powinnam go zapisać. Ostatecznie zdecydowałam się na podstawówkę, do której sama chodziłam jako dziecko i pomimo ciężkiego startu, byłam z niej bardzo zadowolona.

Dopiero co pakowałam walizki, a już mieszkam w stolicy od ponad dwóch miesięcy. Kiedy to zleciało? Nie mam pojęcia, ale zapraszam Was na kolejny wpis z cyklu #zpamietnikasloika, czyli kilka faktów z życia warszawskiej świeżynki. Gotowi do startu?

W kwietniu opublikowałam wpis, w którym zastanawiałam się czy przeprowadzka do Warszawy to dobry pomysł. Teraz, cztery miesiące później chciałabym zweryfikować czy moje obawy były słuszne i podzielić się z Wami moimi przemyśleniami na ten temat.

Długo milczałam, ale wbrew pozorom przyczyną było nie oszołomienie Warszawą, a fakt, że ostatnio więcej czasu spędzałam poza stolicą. Chociaż z drugiej strony – jak poczytacie co się u nas przez ten czas działo, to sami możecie na jakiś czas zaniemówić :)

Przybyłam, zobaczyłam i przeżyłam… kolejne 4 dni w stolicy! Dla Was to możne coś normalnego, ale ja zamierzam świętować fakt, że jeszcze nie zgubiłam się gdzieś w przejściu podziemnym (tzn. raz byłam blisko, ale ostatecznie po 15 minutach wynurzyłam się z powrotem na powierzchnię… w tym samym miejscu, z którego startowałam). To komu nalać szampana?